Het overviel me zomaar.
Ik had zin op Hyves te zoeken naar mijn oude lagere school, en/of de meisjes MULO waar ik indertijd op zat. Niet dat ik nou iets speciaals zocht, gewoon, kijken, xiwel. (jawel, ik wou onderzoeken of er nog een bevoorrecht iemand bestond, die ook de geurende muilen van de bovenmeester heeft mogen dragen als we naar het gymlokaal liepen)
Go wat leuk! De basisschool stond er niet meer, dat zag ik op de satellietfoto. De oude straatjes in mijn verbeelding volgend, zag ik mezelf weer belletje trekken, ik zag de kapper waar je zwartopwit zakjes voor een dubbeltje kocht, de plaatsen waar ik me verstoppen zou, mocht ik ooit van huis weglopen, het straatje waar ik mijn zogenaamde verkering trof, ik zag mijn hele jeugd. Ik herliep de kilometers in mijn eentje, zonder ouder, of met mijn jongere broertje (!) Onvoorstelbaar dat dat kon in die dagen. Ook als kleuter hoor. Wij woonden in het noorden van Stadsveld (Enschede) en de kleuterschool lag achter de oude Pathmoskerk aan de Haaksbergerstraat, naar schatting toch wel meer dan 3 km afstand. Van halen en brengen kan ik me niets herinneren, maar nog wel markante locaties onderweg, zoals de broodkruimels van Hansje: een geparkeerde auto, een verse plak kauwgom op de stoep (die kon ook wel eens verdwijnen)...
Op de lagere school leek ik heel heilig, want ik liep zeker 3x per week, voor de school begon, nuchter naar de ochtendmis, trommeltje met boterhammen mee waarvan ik de inhoud onderweg of op school opat. Dat alles om die gezonde havermoutsepap te vermijden die we moesten eten als ontbijt. Stel je voor: `savonds door ons gekookt, `smorgens vroeg door mijn vader ter opwarming op de oliekachel gezet, inmiddels een fraaie, dikke, donkerbruine korst torsend. Wij hadden toen nog geen mixer. Toen ik naar de MULO ging was het uit met de boterhammenpret, ik zou anders teveel van de lessen missen. De pap bleef dus. Totdat ik het zwak van mijn moeder ontdekte en een gouden formule: " Mam, ik word er zo dik van" en ik voor 10 cent in de pauze koekkruimels bij V en D kocht.
Morgen ga ik weer naar Hyves, ik ben het spoor nog lang niet bijster ;-D
woensdag 14 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
15 opmerkingen:
Havermout. Ik lustte het echt niet. Ook niet toen mij zo'n mooie Volendamse pop van Lassie in het vooruitzicht werd gesteld. Het was alleen maar kokhalzen.
@ Hanscke, ik hield ook niet van melk, maar die klonten!!!! Ben nog altijd emotioneel allergisch voor "stukjes" :-( ergens in.
Gatsie, lust er wel iemand dat vreselijke spul... Maar eh, succes met je zoektocht
Goofy, je gaat steeds leuker schrijven. Ik heb dit stukje met veel plezier gelezen. Er was veel herkenbaar. Die havermout ken ik ook. Mijn moeder deed er zelfs nog wat poeder in om ons vitamine te geven geloof ik.
Dus jij zit ook bij hyves. Kom je dan een keer op mijn hyves kijken? Dat vind ik leuk.
Enne..op mijn weblog schreef je over enorme verhalen die je zou kunnen vertellen. Ik word daar heel nieuwsgierig van.
Bbbrrrrrr, havermout, vroeger niet, nu niet....nooit niet!
Fijne speurtocht he, wie weet..kom je nog meer bekende tegen.haha.
Ik ben ook benieuwd naar die mooie verhalen.
@ Me!, zo af en toe hoor ik dat heel oude mensen het nog eten in de brintavariant, niets is te vergelijken met die gesel van vroeger..
@ Plato, er zijn wel 20 hyves-sites. Hoe moet ik kiezen? welk voordeel heb jij als je daar blogt (of wat anders doet)? Hoe moet ik je vinden?
Dat je moeder havermout nog niet gezond genoeg vond.. het was vast valium om jullie onder de duim te houden (het arme mens ;-))
@ Marjolijn, mijn moeder was ook dol op zelfgemaakte custardpudding waar zo´n glibbervel op kwam te liggen bij afkoeling. En om dat te voorkomen strooide ze er suiker overheen, wat het voor mij alleen maar erger maakte. hahaha, nu kan ik er wel om lachen.
Havermout eet ik nog, maar dan vanwege combinatie sport/voeding
Hyves is eigenlijk helemaal niet leuk. Mensen willen je vriendje worden zodat ze meer mensen in hun lijstje hebben staan. Een poch onderdeel dus.
Wat een heerlijke mijmering, weliswaar liep je daar recentelijk virtueel rond zonder onze broer maar ik zie mezelf heel duidelijk aan jouw hand daar rondlopen naar de kleuterschool, welke op steenworp afstand was, Pinkeltje en kort na mijn geboorte werd vast de mixer aangeschaft, ik vond de pap heerlijk ;-) Ik kan me de kachel goed herinneren, ruik 'm bijna nog. Mooie mijmeringen :-) Thanks!
Nou, dan kunnen we gaan Hyven! ;) Ik sta op Hyves als webbeltje.
Toch wel leuk he?
Wij aten altijd brinta. Mijn moeder had een hekele aan havermout. Ik vind het eigenlijk wel lekker, maar ja je wordt er erg dik van.
@ Redstar, bedoel je echt pap maken: breng melk aan de kook, voeg H. plus zout en suiker toe, 20 minuten door laten koken onder regelmatig geroer? Zulk cement is -als je het lust- wel wat anders dan een bordje brinta. Als je daarna nog sporten kunt tenminste :-D
@ Mikelodeon, die satellietfoto deed het um. Er is vast wel een site vinden die me nog dichterbij brengt. Of jou, of wij samen. Dan krijg je van mij ouderwetse pap! hahaha
@ Esther, wat is dat dan? Een synoniem van chatten maar dan openbaar(der)? Maak me eens wat wijzer Webbeltje... wat kan ik met zo´n account?
@ Alice, naar mijn smaak is je heel wat bespaard gebleven. Mijn moeder zat er ws watertandend bij, zij lijnde altijd. OK, ze had mijn halve toetje erbij :-D
Volgens mij aten wij thuis ook Brinta. Wat me ook nog bijstaat, witte rijst met boter en suiker...
Ah Soofy dus ook al aan de Hyves!
Zelf doe ik er niet zo heel veel mee, maar mijn familie en sommige weblogvrienden weten me al te vinden.
Laat me maar weten hoe ik jouw kan vinden.
Ik kom ook 'ns even hier kijken. Goh, aan het hyven en zo. Daar begin ik echt niet aan, ik ben al genoeg tijd met bloggen kwijt.
Je schreef bij het interview door Plato het volgende stukje: Me verbazend heb ik zo hier en daar eens gehopt door je weblog en heb een heel ander gevoel dan tijdens het lezen van het interview. :-) Waar het `m in zit? Ik kom er nog wel achter.
Wat bedoel je daar precies mee?
Mijn emailadres: z17192531@hotmail.com
Een reactie posten