Het gebeurt me voor de zoveelste keer.
Ik kan op den duur niet tegen medicatie; medicatie is per definitie onderdrukkend.
Iets is blijkbaar in mijzelf zo sterk, dat het ertegen protesteert.
Kwaliteit van leven wordt erg slecht na inname en dat duurt ff, het duurt steeds langer, het wordt steeds duidelijker. Zo gaat het niet langer.
Ik ga mijn heil zoeken in de Germaanse Nieuwe Geneeskunde, maar ben nog niet klaar met mijn orientatie. E.e.a. is erg onoverzichtelijk, meerdere "vreemde" onderwerpen hebben zich aan deze site gekoppeld, waartussen ik mijn heldere rode draad probeer te zoeken. Want kritisch ben ik. Oja!
Ik ben oprecht geinteresseerd in jullie blogs, daaraan ligt het niet als jullie denken: goh, waar blijft Soofy...
Ik beschouw jullie als mijn vrienden. Maar ellendig, naar en akelig zijn, naast steeds meer vervelende uitstralingspijn in mijn benen neemt steeds meer tijd in beslag. Waarin ik niet functioneren kan.
Wat mij niet belet op goede tijden met mijn onderhand 'beroemde stories' jullie te proberen te vergassen (of is het vergasten?) :-)
Het is maar dat je het weet, lezers. Ik besef dat het moeilijk reageren is. Kop op!
zaterdag 11 april 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
9 opmerkingen:
Verras ons maar! (Met dubbel r graag!)
@ Terrebel, je hebt weer 's last van je cursus 'snel lezen" misschien. OK, verrassen doe ik, kweenie wanneer :)
@ Terrebel, ik rook helaas nog steeds ;-D
Ik denk alleen maar, hoop dat het met jou een beetje beter gaat meis.
Hou goede moed.
En toch een paar fijne paasdagen.
Een reactie plaatsen op zich is niet zo moeilijk. Een reactie met een beetje inhoud moet altijd lukken. STralingspijn is echt vervelend, maar ik denk dat je de juiste gedachte te pakken hebt met de richting die je op wilt. Medicatie maakt vaak meer kapot dan dat het beter maakt, en een menslijk lichaam in combinatie met de geest, kan meer als menig mens denkt.
:-)
Helemaal niet moeilijk reageren meis! Ik kan me voorstellen hoe jij je moet voelen maar geef de moed niet op! Blijven hopen en erop vertrouwen dat er weer "betere tijden" zullen komen!
Ik wens je hele fijne Paasdagen,
liefs,
beuzeblaadje
Gewoon positief blijven denken. De menselijke geest is heel sterk. Maar af en toe heb je tijdelijk wat extra steun van medicijnen nodig om er bovenop te komen.
@ Marjolijn, ik geef alleen aan dat medicatie me (weer) slechter laat voelen na een poos van gebruik. Ik MOET een andere weg inslaan. Desondanks ben ik tussendoor een gelukkig en rijk mens :-)
@ Redstar, hoe doe jij dat dan? Heb jij geen pijnmedicatie?
Je laatste zinnetje intrigeert. Kun je iets specifieker zijn?
@ Beuz, een actieve, wakkere houding in deze is noodzakelijk! Ahoy schipper, vaar een andere koers. Zeg ik tegen mezelf.
(welke?)
@ Me! Een dapper antwoord, maar onderhand is dat niet meer aan de orde, we hebben het hier niet meer over tijdelijk, maar levenslang. Een jaar of wat. Hoelang houdt mijn hart of bloedvaten dit nog vol? En wat te denken van zuurstoftekort? De medische stand heeft laten zien wat ze kan... en wat niet. Maar, positief blijven denken, ja, dat doe ik zeker. Dank je wel Sjoerd. :-)
@ Redstar, ik voel me toch getroost :-)
Een reactie posten